Over het werk 

De schilderijen van Marianne van Beek lijken op het eerste gezicht werelden op zichzelf te tonen – werelden die zich elders bevinden. Ze zijn niet echt herkenbaar, maar zijn tegelijkertijd ook niet onherkenbaar vreemd. Gestalten lijken zich door landschappen met veel diepte te bewegen, landschappen die vertrouwd aandoen. Ze zijn opgebouwd in warme, harmoniërende kleuren, maar het zijn omgevingen die tegelijkertijd niet thuis te brengen zijn in de werkelijkheid van alledag.

Voornamelijk in acryl, maar ook met pastelkrijt en aquarelverf werkt ze op intuïtieve wijze de beginvormen uit die ze vindt in vormen uit de natuur, op krantenfoto's of op reis. Vanuit een eenvoudige vorm, vanuit monoprints, schildert ze zonder strak van tevoren vastgesteld plan of concept, maar in reactie op het beginbeeld.

“De harde werkelijkheid heeft een zachte achterkant,” zegt de schilder zelf over haar werk. “Mijn werk is geen vlucht uit de werkelijkheid, maar toont nieuwe manieren om naar de wereld te kijken. De ons omringende wereld is altijd mijn uitgangspunt.”

Het is deze hechte band met de werkelijkheid die ervoor zorgt dat een spanning behouden blijft. Geen vrijblijvende dromen over verre, niet bestaande werelden, maar intuïtieve reacties op deze wereld. Niet zomaar een beeld, maar een blik die verborgen aspecten van de bestaande wereld aan het licht brengt.

De toeschouwer kan zich laten meevoeren door die andere blik, een andere manier van kijken die de vertrouwde werkelijkheid weer oplaadt met betekenis, die vanzelfsprekendheden tussen vraagtekens plaatst en de wereld weer magisch maakt.

Marco Kunst